Holanda, Alemania, Italia, España e Francia acordan que non haxa condicionalidades nos créditos do fondo de rescates "mentres dure a crise do COVID-19"; o pacto non recolle os coronabonos.
10 abril 2020
A UE chegou a un acordo para unha resposta económica conxunta ante o coronavirus tras superar o bloqueo de Holanda. Despois de semanas de negociacións, os ministros de Finanzas lograron selar este xoves un acordo nun Eurogrupo –aberto aos países sen euro– cuxo arrinque demorouse catro horas e media –estaba previsto ás 17.00 e produciuse ás 21.32–, ata que estivo pechado o principio de acordo entre Holanda, Francia, España e Italia, co visto e prace de Alemaña.
"Excelente acordo entre os ministros de finanzas europeos sobre a resposta económica ao coronavirus", tuiteou o francés Bruno Lle Maire ao final do Eurogrupo, que durou apenas media hora: "500.000 millóns de euros dispoñibles de inmediato. Un fondo de estímulo por vir. Europa decide e fai fronte á gravidade da crise".
O atasco estaba no mesmo sitio do primeiro día: as esixencias holandesas, fundamentalmente, a que o diñeiro mobilizado do fondo de rescates da UE –o MEDE–, cunha capacidade de 410.000 millóns para prestar –de momento mobilízanse 240.000 millóns–, teña condicionalidades económicas. É dicir, que manteña o espírito para o que se creou na crise financeira: rescatar países da bancarrota a golpe de recortes, privatizacións e impoñendo reformas macroeconómicas. Pero, despois de intensas conversacións entre Holanda, Italia, Alemaña, Francia e España, chegouse a unha proposta de compromiso –que a única condición, "mentres dure a crise do coronavirus", sexa que se use o diñeiro para iso–. E os ministros, segundo explica o portavoz do presidente do Eurogrupo, romperon nun aplauso. Os países poderán acceder a estes préstamos do MEDE –bautizados como Pandemic Crise Support– cun máximo do 2% do seu PIB, o que significa que España podería pedir ata 25.000 millóns de euros. Despois da crise, iso si, os países volverán estar sometidos á gobernanza económica comunitaria.
Os ministros de Finanzas da zona do euro chegaban cunha proposta encima da mesa, a mesma que o martes lles mantivo en vela toda a noite negociando: 200.000 millóns do BEI para avais de empresas; 100.000 para os ERTEs; outros 240.000 en créditos para os Estados a través do fondo de rescates ( MEDE) e unha promesa dun plan de recuperación. Un paquete que se suma ao case billón de euros mobilizado polo BCE para comprar débeda e evitar que a curmá de risco dos países dispárese, e así facilitar que poidan endebedarse grazas, ademais, a que a Comisión Europea activou a cláusula de escape do Pacto de Estabilidade e Crecemento.
O compromiso entre Países Baixos, Italia, Francia e España, co visto e prace de Alemaña, adiantado pola Stampa, supuxo unha cesión dos primeiros e unha vitoria dos países do sur, xa que non hai condicionalidades macroeconómicas adicionais no uso dos fondos do MEDE "mentres dure a crise". Algo que non deixaran de esixir os holandeses en solitario. Ata o de agora. No fondo de recuperación, fálase de "explorar" o uso de "instrumentos financeiros innovadores", linguaxe suficientemente ambigua para que ninguén o poida vetar. Iso si, non menciona os eurobonos, aos que se opoñen Alemaña, Holanda, Austria e Finlandia. A cambio, o presidente do Eurogrupo, Mário Centeno, enviará unha carta aos líderes da UE explicando que algunhas capitais están a favor dos coronabonos e outras non. Como adiantou o Financial Times, a nova redacción do parágrafo dedicado ao MEDE quedou así: "O único requisito para acceder á liña de crédito será que os Estados membros da zona do euro que soliciten apoio comprométanse a utilizar esta liña de crédito para apoiar o financiamento nacional dos custos relacionados coa atención médica, a cura e a prevención directa e indirecta debido a COVID-19". É dicir, cero condicionalidade adicional mentres dure a crise do coronavirus: o que quería o sur e lograron España, Italia e Francia, e o que Holanda bloqueaba. Unha condicionalidad económica do MEDE e unha gobernanza macroeconómica que si se aplicará despois, como lembrou o controvertido ministro de Finanzas holandés, Wopke Hoekstra.
Así di o documento aprobado: "Posteriormente, os Estados membros da zona do euro seguirían comprometidos co fortalecemento dos fundamentos económicos e financeiros, de conformidade cos marcos de coordinación e vixilancia económica e fiscal da UE, incluída calquera flexibilidade aplicada polas institucións da UE". É dicir, unha vez que pase a crise, os países, afirma o documento, estarán obrigados a volver aos marcos conunitarios, o Semestre Europeo e o Pacto de Estabilidade e Crecemento.
Derivado de ElDiario.
